#trotsepapa

"Ik heb er geen zin in...". Ik weet inmiddels dat dat de zenuwen zijn; wedstrijdspanning. Het hoort erbij, maakt je scherp en zorgt ervoor dat het beste naar boven komt. Zelf heb ik er deze loop geen last van. Alhoewel, toch een klein beetje. Het doel is om supervlak te lopen vandaag. 4:20 per kilometer. 5 kilometer lang. Met een snellere laatste kilometer zou dat tot een PR voor hem moeten leiden.

"Niet te snel starten, hè papa?", samen met de eerdere uiting van spanning weet ik dat het wel goed zit in z'n koppie voor vandaag. Hij gaat voor een superstrakke race; een PR. We starten een rij verder dan achter dan normaal om ervoor te zorgen dat de eerste kilometer niet te snel gaat. Na 200 meter lopen we met 3:50 net iets te snel, maar ik merk aan hem dat het lekker gaat. Het blonde koppie van deze 10 jarige snelheidsmaniak op hardloopsloffen beweegt rustig mee op de cadans van z'n stappen. Ik ga voor hem lopen om een vast tempo neer te leggen. Zowel bij hem als bij mij lijkt het vanzelf te komen.

Na 1,5 kilometer komt er een dame ons voorbij. Ik merk dat zijn ritme iets versnelt. Even kijk ik het aan, maar na een paar seconden maan ik toch om ons eigen tempo te lopen. Ik roep hem het tempo van de 2e kilometer toe: "4:08, het gaat super kerel!". Rond de derde kilometer geef ik hem een bekertje water aan. Het is warm, niet drukkend. Het briesje geeft genoeg verkoeling en alhoewel we de wind nu tegen houden heeft hij er geen last van. "4:16. Je bent op weg naar een PR!". Met een grote grijns laat hij zien dat het goed gaat. De dame die ons voorbij gestoken was hebben we inmiddels weer te pakken. Ik gok dat we rond de 7de plek lopen. Niet verkeerd.

"Dit is jouw kilometer", schreeuw ik hem toe. "Zo meteen als we de hoek omgaan is het nog maar 500 meter! Alles! Geef alles!". Met een van pijn verbeten gezicht loopt hij de laatste 200 meter in. Ik zie om m'n klokje dat we 3:00 per kilometer gaan. 20 kilometer per uur! De lach die normaal gesproken op z'n gezicht ligt tijdens het hardlopen, heeft hij allang ingeruild voor een grimas. "Kom op! Kom op! En probeer te lachen op de finish.....".

"Wauw, wat is jouw naam?". De winnaar van de 5km komt eens poolshoogte nemen om te zien wie er in de komende jaren z'n concurrent gaat worden. De 20:30 heeft niet alleen indruk gemaakt op de mede lopers, ook niet alleen op hemzelf, maar ook op mij. 20:30! Dat maakt mij een #trotsepapa

strava: https://www.strava.com/activities/1656386840